Zamroczony alkoholem padł głową na poduszkę. Nim zasnął, poczuł zimną dłoń na swojej dłoni, ale tym już się nie przejmował… Tej nocy Radek miał piękny sen. Stał na peronie ubrany na biało i wybierał się w podróż.

Gdy podrosłem, brzydziłem się swojego ciała i nie mogłem sobie z tym poradzić, byłem sam ze swoimi problemami i wiele razy chciałem popełnić samobójstwo, a potem zacząłem pić.

Niespodziewanie pewnego dnia Radek zaczął zwracać uwagę na nieco starszych od siebie chłopaków.

– Mamy po piętnaście lat, a ty mi mówisz, że nie interesują cię dziewczyny. Czy ja dobrze słyszę, Radek? Co ty mówisz? Ej, halo, obudź się! A może interesują cię… chłopcy, co? – Dziewczyna zaśmiała się ironicznie.

Z grzywką na czole i włosami do ramion bardziej przypominał słodką wnusię, a nie wnuka. Lubił też maskotki, kolorowe grzebyki do włosów i babcine bibeloty z kosmetyczki. Nieraz połamał jej pomadkę, gdy malował sobie usta na czerwono. W przedszkolu, w grupie trzylatków chętniej bawił się z dziewczynkami, wożąc lalki w wózeczkach, aniżeli z chłopcami testującymi koparki i samochody ciężarowe.

Ludwika nawet nie podejrzewała, kim był jej mąż. Zaakceptowała fakt, że Jerzy zdobył się na odwagę, aby powiedzieć jej, jak mają się sprawy, i wolałby nawet, aby się rozeszli. Pogodzona z takim stanem rzeczy uznała, że dla dobra dzieci pozostaną nadal w związku małżeńskim.

Jerzy był zakochany w starszym od siebie partnerze. Był też bardzo nieszczęśliwy, ponieważ zdawał sobie sprawę, że nigdy nie będą razem, a swoją miłość muszą ukrywać przed światem.

– Dlaczego jesteś taki zimny wobec mnie i nie chcesz spać ze mną w jednym łóżku? Jerzy ze stoickim spokojem, patrząc w podłogę, odpowiedział: – Przecież dobrze wiesz, że zostałem przymuszony przez twojego ojca do małżeństwa z tobą. Znaliśmy się zbyt krótko, a ja traktowałem cię tylko jak koleżankę… Chcę ci powiedzieć, że nic do ciebie nie czuję i że jest mi bardzo przykro z tego powodu.

Po tych rozważaniach jeszcze bardziej utwierdził się w przekonaniu, że jego życie nie ma sensu i postanowił wybrać najlepszą opcję pożegnania się z tym światem. (...) Radek postanowił więc zapić się na śmierć.

– Facetem jestem tylko na zewnątrz, natomiast wewnątrz czuję się kobietą. Mam kobiecą duszę, naturę i usposobienie, a także kobiece potrzeby i pragnienia. Po prostu myślę jak wszystkie kobiety i czuję się jedną z nich – dodał.

W owym czasie Radek zaobserwował u siebie dziwne symptomy. Przeraził się i nie ufał nawet sobie. Był sam ze swoimi problemami i wstydził się z kimkolwiek o tym porozmawiać. Nie był pewny, czy jego zachowanie jest normalne, czy nie. To, co działo się w jego wnętrzu, tak bardzo go przerażało, że nie mógł sobie z tym poradzić.

Pewnego dnia organizowano w szkole bal przebierańców. Radek przebrał się za… kobietę – elegancką damę. Po pierwsze, nikt go nie rozpoznał, a po drugie, kreacja ta była jego image. Nie potrafił zrozumieć, dlaczego tak dobrze czuł się w damskich fatałaszkach, peruce i makijażu.

– Będziemy mieli wnuka – rzekła do niego Ludwika. Jerzy nie miał ochoty wdawać się w dyskusję na temat wnuka, ponieważ powoli musiał szykować się do pracy na nocną zmianę. – A do diabła z wami, róbcie sobie, jak chcecie… Zrobił dziecko, to niech teraz ponosi konsekwencje – rzekł Jerzy na odchodne.

Jerzy był homoseksualistą. (...) Raz na jakiś czas spotykał się ze swoim przyjacielem u niego w mieszkaniu.

Małżeństwo Ludwiki i Jerzego było farsą na pokaz. Na zewnątrz przykładny związek, lecz wewnątrz tragedia dwojga ludzi – nieszczęśliwe życie Ludwiki i skrywana od lat tajemnica Jerzego, której mężczyzna strzegł jak oka w głowie.