SPÓŹNIENIA

Siedzi, do psychiatry spóźniona, nasza Polska mała.
I siedzi na progu, i spojrzała na mnie
świetlistym błękitem w bezmyśli swych oczu.
Chodźże mi Ty z progu, wejdź, chociaż zmęczona,
w me serce, biednego. I nie patrz tak srogo.

TROCHĘ KULTURY

Już od wpół do trzeciej rano
na spienionym koniu
Poniatowski Józef goły
przez Krakowskie pędzi.
„Trochę kultury” – wrzeszczą mu anieli z góry,
ten uparcie balem umęczonych budzi.
Teraz za karę w mosiądzu ponury
siedzi naprzeciw Potockich
siedliska kultury.

AJUŚCI

[…] Na zajęciach z wychowania dzieci wycinały gwiazdki na choinkę. Staś mądrala spytał Halinkę, jak jej się wydaje, czy ta gwiazdka, którą wycina, jest większa czy mniejsza od tej gwiazdki na niebie. Od betlejemskiej to chyba mniejsza, a od tej na niebie to większa. Zaśmiał się mądrala i zaczepia Jaśka. A ty wiesz, że Księżyc jest mniejszy od Słońca? […]

MONOKL

[…] – Komisarzu Szkot! Idziemy! Czas nagli. Nie wytrzymam dłużej tego smrodu. Gdzie sypialnia hrabiego? Nie wie pan. Ja wiem. Czytał pan przecież Psa Baskervillów? Zapyta pan, gdzie tu sens? Fenomen bermudzkiego trójkąta! Monokl i dwie kulki, elementarne, tylko wyjaśnię, wyjaśnię, jasne, chodzi tu o bilion. Fundamentalne. – Wchodzimy więc do sypialni... Nie ma światła... […]

OBRAZEK

Cicho pachnie kibić,
naokół mur lasu,
przodem księżyc płynie
w omszałym bajorze,
ciągnąc barkę, na której,
przy okazji nocy,
krzewami rzęs czeszemy sobie oczy.

ZNOWU NOWY ELEMENTARZ!

„Tu ja, a tam tuja.
A lala Ali lata. Na łani tuła się Jula. Lula Ula, lala Uli łaja jajo, ale
lala Joli?
Ona buja wuja.
Wuj ufa lali Loli,
To ta lala tuli wuja. Oo?WwBbJjUuSsTt”.
Ale oto:
„Mama ma mamę, mama mamy miała mamę i tatę.
My mamy tatę i mamę,
Ala ma mamę mamy.
A tata taty Ali miał mamę i tatę.
Ala miała tatę taty.
mamę mamy ma...
IiLlĘęMmYyŁłAa”
„Opuszczona pierwsza strona Elementarza!”
Sąd osądził autora na usunięcie dwóch kropek na końcu kończącego „opusz- czoną” stronę zdania. Autor dokonawszy tego usunięcia, a pod warunkiem zachowania jednej tylko kropki pierwszej, prosi pedagoga o wyraźne przepi- sanie brakującej strony i jej wklejenie jako pierwszej. 

METASTAZA

Dwie głowy to nie jedna
i myślą razem, ale i z osobna.
Jakaż to różnica! Nad czym tak się głowią?
Dlaczego półgłówki ćwierćgłupków słuchają.
To wszak przecież dobrze. Lecz też zauważcie,
półgłupki, zdarza się, pod wpływem półgłówków,
półgłówków grono stale wzbogacają.
Ale jak w głowy pozlepiać miriady półgłówków?
Takie jest pytanie dla młodych półgłupków!
To prawda, skinęły sobie mądre głowy naraz
i dzieląc się na cztery części po połowie,
w cztery strony świata ruszyły, by głosić
wszem i wobec, a razem z osobna
jak chleb mnożoną nowinę głoszoną. 

HISZPANIA

[…] Ależ Boże drogi! Ale krowy, ludzie, psy, które grzebią w śmieciach, moi starzy przyjaciele! Jak mam przebić mur, pokochać na nowo, by szukać pomocy? Lub prostym gestem błagać o litość, litościwą litość, lub na litość boską? […]

ODA DO NADZIEI

Mawiał niegdyś rezygnat:
„Merde” – to po francusku.
Dziś jest gówno w cenie,
smaruj nim, pojedziesz.
Jutro – to nadzieja nasza,
może ta jedyna.
Dbaj o nie,
chroń, kochaj,
wszak to dziecię nasze.

NADZIEJA SPOTKANIA

Na końcu nie będzie końca świata
i końca nie będzie,
tylko tułaczka w głuszy brudnej bieli
pomiatanej nadzieją spotkania
chociaż jednej duszy,
tej ocalałej, tej wiecznie błądzącej
w nadziei ratunku, nadziei spotkania.