Delikatność – wojowniczość. 

Uległość – nieustępliwość. 

Ufność – zwątpienie. 

To sprzeczności, czy jednak cechy, które nie tylko się nie wykluczają, lecz występują niezależnie, choć w różnych proporcjach, w każdym człowieku? W każdej kobiecie… 

Wydaje się bowiem, że świadczą one o charakterze, usposobieniu czy chwilowych odczuciach jednostki. Determinują określone decyzje i zachowania, ale również tęsknoty, potrzeby i pragnienia, zaglądając niejako w głąb duszy. 

Wiersze Andżeliki Przybek też takie są: ulotne, niejednoznaczne, a jednak wymowne, niekiedy wręcz sugestywne. Starają się uchwycić zarówno wyjątkowe, jak i bardzo zwyczajne momenty, ukazując ciągłą zmienność świata, a jednocześnie odnaleźć w nim pewną stałość – punkt odniesienia, który będzie wyznacznikiem szczęścia kryjącego się niekiedy w niepozornych sytuacjach, doświadczeniach, w innym człowieku czy istocie. Który pozwoli zwolnić i zachwycić się chwilą, niosąc ciepło, otuchę i nadzieję jako swoisty kierunkowskaz na drodze życia.