Tomik wierszy Renaty Skórnickiej to emocjonalna uczta, podczas której można zasmakować słodyczy miłości i cierpkości strachu. W ciszy, w uspokojeniu lub przeciwnie – w wybuchu witalności i upojeniu bliskością ukochanej osoby obserwujemy w Uśpionych świat zewnętrzny i świat duszy. Poetka pokazuje nam na wpół baśniową Warszawę, żywiołową Hiszpanię, czarowną Japonię, a wraz z nimi – swoje intymne spotkania i sny. Oniryczne wizje skłaniają do refleksji nad życiem. W pokoju na piętrze, w zatrzymanym kadrze letniego dnia, w codziennym widoku zachodzącego nad blokami słońca łapiemy chwile szczęścia, godzimy się ze światem i sobą. Jednocześnie możemy sobie uświadomić, że szczęście to nie tylko cisza i kontemplacja… To także zapomnienie się w miłości, tańcu, to otwieranie drzwi domu i zapraszanie znajomych, przyjaciół, kochanków… Z przyjemnego uśpienia wybudzamy się do pełni życia na barcelońskiej plaży, w kawiarni „La frutti di mare”, wchodzimy „w taniec miasta/co knajpami w noc obrasta”.