Niepozorna książeczka „Stukoszelest” autorstwa Katarzyny Brzozowskiej z ilustracjami Dominiki Wyrobek od razu przyciągnęła moją uwagę. Bo jakże me czytelnicze serce ma się nie radować, skoro na okładce widzi dziewczynkę czytającą książkę pod kołdrą z latarką w ręku. Tytuł mnie z miejsca zaintrygował. Piękny neologizm! I tak dźwięcznie wpadający w ucho. Gdy do tego dodam, że pozycja jest pięknie wydana – twarda okładka, szycie, papier dobrej jakości, wspaniałe ilustracje – to nic, tylko czytać. Ale jak czytać, to z dzieckiem, szczególnie tym młodszym w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Starsze dzieci też mogą śmiało sięgnąć po tę pozycję i odnaleźć wiele wartościowych rzeczy, a dorośli przypomnieć sobie dzieciństwo.

Powiem natomiast, że jest to książka, którą z pewnością warto dziecku przeczytać bądź – w zależności od wieku – zachęcić do samodzielnego przeczytania. Jest to jedna z tych opowieści, które niosą z sobą wartość, pomagają zrozumieć skomplikowane tematy i poczuć się pewniej w swoim ciele. A poza tym jest to po prostu dobrze napisana historia, idealna na jeden wieczór.

Jaśminka jest kilkuletnią, ciekawą świata dziewczynką, która pewnej nocy odkrywa, że w jej pokoju – oprócz znanych jej zabawek i mebli – jest ktoś jeszcze… Ktoś, o kim nigdy nie słyszała i kogo do tej pory nie widziała, a nawet nie przypuszczała, że w ogóle istnieje.

Stukoszelest Kasi Brzozowskiej to pełna ciepła opowieść o niezwykłym świecie dzieci, o ich małych, ale poważnych problemach, o codziennych lękach i próbach zrozumienia rzeczywistości. To historia o tym, co najważniejsze: o przyjaźni, akceptacji i zawsze trudnym odchodzeniu, wzbogacona dodatkowo pięknymi ilustracjami Dominiki Wyrobek.

Ta cieniutka książeczka nie jest tylko miłą, prostą bajeczką, jak się z pozoru wydaje. Jest niezwykle mądrą, przenikliwą przypowieścią, naświetlającą dziecku właściwą ścieżkę. Jednak w pełni ją zrozumieć może dziecko tylko w rozmowie z rodzicem, korzystając z okazji, by opowiedzieć też o własnych potworach zalegających pod łóżkiem i zwrotnie usłyszeć, że każdy z nas przechodził przez to samo, że rodzice rozumieją jego rozterki, trzymając je przy tym za rękę.

Ta historia łączy w sobie wiele różnych elementów. Dobrą zabawę wywołaną fabułą, lekcję z morałem, która jest wynikiem postaw zarówno bohaterki opowieści jak i jej taty. Zabawną przygodę pełną czarów, o ile ktoś w potwory wierzy. Jest też sugestią dla rodzica, jak rozmawiać z dzieckiem o tym co straszne. Jak wspierać go w jego rozwoju, pozwalając na odrobinę prywatności. „Stukoszelest” jest też książką pełną inspiracji. Do zabaw. Do rozmów. Książką pełną wrażliwości pozwalającą budować poprawne relacje. Przyjemnym w obyciu dziełem, które czytać można na wiele sposobów. W podróży, pod kołdrą, w przedszkolu… Uroczą bajką na dobranoc dla wielu pokoleń. Uniwersalną i ponadczasową. Wyzbytą ze schematów. Bajecznie bajkową. Dlatego gorąco ją Wam polecam i Waszym dzieciom. Ja już planuję zabawę z jej udziałem i udziałem dzieci w bibliotece. Takie książki lubię. Książki pełne inspiracji.