Książę przeczytałam niezwykle szybko, a zawarta w niej wiedza otworzyła mi oczy na niektóre zaniedbywane przeze mnie aspekty własnego życia. Dowiedziałam się dzięki niej ciekawych dla mnie informacji, przydatnych w codziennym życiu, jakie prowadzę. W pewien sposób zmotywowała mnie również do tego, aby łagodniej podchodzić do niepowodzeń i zaakceptować siebie taką jaka jestem. Zawarte w książce informacje, poszerzyły moje percepcje zmysłowe, dopuszczając do głosu niewidoczne dotychczas odczucia. Na pewno wiele porad wezmę sobie do serca, a przynajmniej spróbuję je w swoim życiu zastosować. Uważam, że książka jest naprawdę bardzo dobrze napisana. W łatwy, przyswajalny i szczegółowy sposób łączy w sobie ludzkie odruchy, odczucia i funkcjonowanie w dzisiejszym świecie. Tłumaczy konkretne zachowania w społeczeństwie. To pozycja dla osób, które chciałyby zagłębić swoją wiedzę w sferze własnej duszy, zrozumieć procesy łańcuszkowe myśl – samopoczucie – zdrowie, a także zrozumieć własne potrzeby i wnętrze, jednocześnie dążąc do równowagi, której organizm potrzebuje. Polecam, ponieważ człowiek powinien zgłębiać wiedzę o własnym ciele i duszy, rozwijając się i swoje myśli. Jak dla mnie książka zasługuje na sześć gwiazdek.

Jak stać się swoistym obserwatorem własnych iluzji? Co zrobić, by zrozumieć istotę działań będących tylko naszym błędnym wyobrażeniem? Pytania, na które pragniemy poznać odpowiedzi, możemy znaleźć tylko w jednym skarbcu; każdy posiada do niego klucz, lecz chęć jego otwarcia zależy już tylko od nas samych.

Esencja pełni to kwestia penetrowania tego, co jeszcze niepoznane, niedoświadczone w tej chwili zwanej życiem. Idąc za wskazówkami intuicji, która każdego dnia coś nam oferuje w prezencie, możemy dotrzeć do miejsca, gdzie możliwe, że odnajdziemy to, czego szukaliśmy i co sprawi, że poczujemy integralność z tym, co nas otacza.

Jaki wpływ ma wszechświat ma nasze istnienie? A może, jaki wpływ mamy my sami na wszechświat? Jest to chyba bardziej trafne pytanie, ale rzadko tak odbieramy naszą obecność w odniesieniu do wszystkiego, co nas otacza. Jeśli będziemy wierzyli w nieskończoność wszechświata i będziemy mieć świadomość wiecznie obecnej w nas energii, to możemy wysunąć wniosek, że życie stanowi nieprzerwaną ciągłą podróż, która różni się od siebie tylko poziomem świadomości. Z ciałem fizycznym czy bez niego nasze istnienie trwa cały czas.

Życie jest jak ta góra, powinno być dla Ciebie wyzwaniem pomimo pewnych trudności, które mają prawo wystąpić. Możesz wejść na szczyt już teraz, jeśli czujesz się na to gotowy. Jeśli to nie ten moment, to nie ma pośpiechu, na pewno go ujrzysz prędzej czy później i wtedy nie będziesz musiał już zadawać pytań, ponieważ nie będą one potrzebne. Nikt nie jest w stanie wytłumaczyć Ci tego, co może Cię czekać. Musisz krok po kroku sam sięgnąć po tę odpowiedź, ujrzeć ją na własne oczy duszy, tylko wtedy będzie ona rzeczywista i w pełni zrozumiała.

Niewidzialna, ale odczuwalna z ogromną siłą, lecz bez mięśni, cicha, choć głośno oddziałuje… Miłość to energia, która wypełnia wszystko, co istnieje; posiada moc, która jest w dużym stopniu niedoceniana, a na to zasługuje. Każdy ruch kierowany naszą wewnętrzną potrzebą wypełniony jest miłością. Każde dobro, które oferujemy oraz przyjmujemy, wypełnione jest miłością. Każde oddziaływanie na to, co żywe, nieważne, czy chodzi tu o drugiego człowieka, kochane zwierzę, piękne drzewo, olśniewającą tęczę czy znaleziony kamień na plaży, wypełnione jest miłością. Nasz zachwyt względem czegokolwiek wytwarza energię, którą każdy z nas w sobie posiada. Potrafimy uleczyć samych siebie czy doświadczać cudów jako efektu wiary. Biorą się one z miłości, nieważne do czego czy kogo. Liczy się przepływ ze źródła, które dla nas jest istotą miłości, w efekcie czego wytwarzają się wiara, zaufanie i duchowość, która łączy to wszystko w niesamowicie silną dawkę energii mogącej wszystko. Ta energia to początek wszystkiego, co oddziałuje, jednoczy nas ze wszechświatem, była ona od zawsze i zawsze będzie.

Siła miłości jest w Tobie, nawet jeśli nie dopuszczasz jej do siebie ze względu na lęk czy doświadczenia z nią związane; ona wypełnia Twoje wnętrze. Rozwijając tę energię, a tym samym kierując się nią w życiu, uniesiemy się wyżej, pozostawiając na dole wszystkie zbędne teorie, zasady, zależności, lęki i obawy przed tym, czego nie ma.

Bądź artystą i twórz swoją własną rzeczywistość narzędziami ze źródła Twojego natchnienia. Własna przestrzeń to najbardziej wartościowe dzieło, jakie artysta może stworzyć, by następnie być jego najważniejszą częścią. Maluj swoją teraźniejszość jak malarz obraz: niech kolorami będzie Twoja wyobraźnia, a pędzlem wypływająca z Ciebie energia. Podejmij ten trud w celu wytworzenia tego, co pragniesz.

Ruch kołyszącego ciała w połączeniu z muzycznym tłem tworzą piękną jedność, jakby wibracje muzyczne przenikały przez ciało, kierując nim przy tym. Przyglądając się sztuce tańca, można zauważyć, jaka więź powstaje pomiędzy tymi dwoma energetycznymi siłami, jak ciało poddaje się tym falom, jak płynie razem z nimi i unosi się powyżej tego, co dzieje się na scenie, a jednocześnie trwa w tym, co wypływa ze źródła jego wnętrza. Życie jest muzyczną rzeką, która gra nam każdego dnia do ucha niezwykłe melodie, które wyznaczają kierunek naszej drogi. Gdyby artysta nie odczuwał muzyki na tyle głęboko, na ile chce ona do niego trafić, występ wyglądałby dosyć komicznie. Nasze życie nie musi takie być, możemy popłynąć razem z tym prądem, poddając się mu, pozwalając mu wniknąć w nasze źródło i poczuć tę jedność.

Świadomość bycia tu i teraz to jedno z ważniejszych doświadczeń, które powinno nam towarzyszyć każdego dnia. Bardzo często odsuwane na drugi plan naszej uwagi z każdym dniem ucieka dalej i dalej, aż w końcu ulega zatraceniu w teatrze zwanym życiem.

Poznanie oraz zaufanie podświadomości pozwoli nam istnieć jako istotom wolnym od jakichkolwiek zależności w świadomym życiu. To, co podświadome, może stać się świadome, a zależy to wyłącznie od nas samych.

Życie nie jest tylko wschodem i zachodem, startem i metą… Życie jest smakiem, kolorem, melodią, która cały czas gra niepowtarzalnym rytmem, jednocześnie jest czymś więcej, niż odczuwamy zmysłami. Doświadczamy tego każdą częścią naszego ciała fizycznego i mentalnego, odczuwamy to wszystko całym sobą…

Jak odnaleźć nasze miejsce na ziemi? Podążaj za wskazówkami podświadomego życia, które codziennie przypomina Ci o swoim istnieniu, dostrzegaj w każdym dniu te „małe puzzle”, które znikąd wpadają Ci w dłoń. Z każdym następnym układanka będzie wydawała się bardziej zrozumiała, aż przybierze formę bez nazewnictwa, po prostu będzie całkowicie kompletna i wtedy nie będzie potrzeby wstawiania znaku zapytania na końcu zdania, bo on stanie się już najmniej istotny.

Co możemy otrzymać od życia, kiedy nic nie posiadamy, choć mamy tak wiele w niewidocznej jeszcze dla nas przestrzeni? Pojawiamy się na świecie jako istoty całkowicie wolne, nieoczekujące niczego, ale poruszające się w kierunku, który wyznaczany jest przez naszą wewnętrzną chęć poznawczą. Zbieramy po drodze mnóstwo bogactwa, które ma dla nas największe znaczenie. Stajemy się coraz to bardziej rozumni, stajemy się „dorośli”. Czy bogactwo zbierane pod postacią nienamacalnej wartości ma dla nas takie samo znaczenie?

Bieg przez życie odbiera nam mnóstwo piękna, które codziennie pojawia się obok nas, ciągle oczekuje na nasze przybycie. Czy nadal je widzimy? Wybór pomiędzy „życiem” a ŻYCIEM zależy tylko od nas samych. Już zapomnieliśmy, że to my jesteśmy kierownikami swojego istnienia i tylko my możemy napełnić naszą duszę tym, czego potrzebuje najbardziej.

Kim jesteśmy w posiadaniu niczego? Jesteśmy sobą. Kim jesteśmy w posiadaniu wszystkiego? Nadal sobą, lecz z większym bagażem, który spowalnia naszą podróż.