Nieśmiesznie

Nieśmiesznie

WYSCHNIĘTA ŁZA
Dogonić myśli kobiety
To jakby nad oceanem
Na nici wisząc pajęczej
Wstrzymywać wiatr oszalały

Na marzeń wspinać się szczyty
Jej łzami pragnienie gasząc
Pod mchami wyszukać skryte
Tęsknoty wątłe i blade

Po łąkach biegać radości
We włosy wpinać rumianki
W oczu jeziorach się topić
Dotykiem rozkołysanych

Nadziei wielkie puchary
Otulać szeptanym słowem
Nie płoszyć ciszy nad ranem
Nie budzić snów nieprześnionych

Nie próbuj tych myśli gonić
W kleszczach ramion zamykać
Gdy śladu łzy po policzku
Nie umiesz nagle zatrzymać

Hanna Piotrowska