Nazywam się Adam Mos. To imię ani nazwisko nie jest prawdziwe, ale pod takim znają mnie wszyscy od Iraku po Egipt i wiele osób w Polsce. Ukończyłem studia na Uniwersytecie Warszawskim, ale byłoby przesadą twierdzić, że tak naprawdę się stało. W indeksie uzyskałem wszystkie zaliczenia, zdałem egzaminy, lecz nie przystąpiłem do obrony pracy dyplomowej. Wydawało mi się, że tytuł magistra nie jest mi potrzebny, ale wtedy wiele wydawało się dwudziestokilkulatkowi, jakim byłem. Zafascynowany historią Lawrence’a z Arabii marzyłem o przygodach, które były jego udziałem. Sądziłem, że mogę odegrać podobną rolę na Bliskim Wschodzie, wcielając się w postać kogoś na miarę sławnego awanturnika, podróżnika, wojskowego, dyplomaty, z wykształcenia archeologa. Ogromne wrażenie wywarł na mnie film Lawrence z Arabii w reżyserii Davida Leana, w którym główną rolę zagrał niezapomniany Peter O'Toole, z przejmującą, epicką muzyką Maurice'a Jarre'a. Tak wiele razy obejrzałem to arcydzieło kinematografii, że z zamkniętymi oczami, słuchając tylko muzyki filmowej, widziałem Lawrence’a z Arabii, szarifa Ali Ibn El Kharisha i szejka Auda Abu Taji atakujących fort w Akabie, mknących na wielbłądach po piaskach pustyni i walczących z Turkami. Pragnąłem takiego życia, marzyłem o nim, ale jakoś umknęło mi zakończenie tej niesamowitej historii.