W historii jak ta, zawsze jest jesień. Chłodna, niepokojąca jesień. Kłęby wydmuchiwanej pary giną bombardowane kroplami deszczu tuż za czubkiem nosa. Zmęczone latarnie z trudem wyszarpują fragmenty otoczenia z objęć czerni, wspomagane raz po raz błyskami piorunów. Frustracja miesza się z lękiem, kiedy telefon wydobywany z kieszeni celem wywołania taksówki wysuwa się z dłoni i upada, by w sekundę umrzeć w kałuży pod stopami. Dźwięk kroków dochodzących z oddali zdaje się o wiele głośniejszy. Nagle błysk, grzmot, serce podchodzi do gardła. Kroki słyszane wcześniej zza pleców w jednej chwili zmieniły kierunek. Czy to możliwe? Nie, to na pewno echo. Ich miarowy rytm dociera nie tylko z naprzeciwka, ale i z boku, to z jednej, to z drugiej strony, głośniejszy, szybszy, jest tuż tuż... To ona, przeszłość, stoi teraz vis-a-vis, szczerząc się złowrogo.

Naprzeciw przeszłości to zbiór pięciu opowiadań, nasycony atmosferą grozy, niepewności, ale też niepozbawiony refleksji. Wspólnym mianownikiem tych historii jest ścigająca bohaterów ich własna przeszłość – mroczna i trudna. Przeszłość, która domaga się przypomnienia i zadośćuczynienia, która musi nadejść i stanąć naprzeciw nich.