"I tak samo jest z miłością, kiedy się kończy, przypomina właśnie
takie wiśniowe drzewko z opadającymi na ziemię kwiatami.
Piękny to widok, lecz smutny.
Może właśnie tą krótką historyjką chciała powiedzieć mi wtedy
coś ważnego, może to właśnie tego dnia była już tak zdesperowana,
do granic możliwości, że nie zawahała się, żeby skoczyć.
Nie wiem.
Wiem jednak, jak ciężko jest nabrać powietrza w płuca, gdy
wszystko jest już stracone i nie ma czegoś takiego jak ocalenie,
a na samym końcu jest tylko ból.
A więc powiedziała mi właśnie te słowa któregoś dnia, dodała też,
że chciałaby, żeby ktoś ją uratował, pomógł uciec i rozpocząć życie
od nowa… Chciałaby schować się bardzo głęboko, gdzieś na końcu
świata, i zapomnieć, choć na chwilę, że obok niej istnieje on… Mogłaby
też ukryć twarz za białym makijażem jak z teatru kabuki i wtedy
z podniesioną głową odważnie i bez strachu spojrzeć w jego oczy.
Mówiła też, że nie jest jakąś pomyloną dziewczyną, której być
może woda sodowa uderzyła do głowy… nie, to nie tak…
Jest dziewczyną, ale zwyczajną… dziewczyną, która źle wybrała…
która zawierzyła sercu, ale i ono się pomyliło.
Takie rzeczy też się zdarzają… dusza, serce, umysł też mogą spłatać
figla."
fragment książki

Debiutancka powieść Polki, od sześciu lat mieszkającej
w Japonii.
Zafascynowana japońskim teatrem i jego baśniową,
magiczną oprawą, napisała historię która wprowadza
nas właśnie w taki troszkę zaczarowany i odległy świat.
Świat Isao i Nicole, Japończyka i Europejki: bezwzględnego
właściciela dużej fi rmy w Tokio i jego pięknej, blondwłosej
żony.
Jest to jednak przede wszystkim historia o miłości, tej
trudnej, niezrozumiałej i momentami niebezpiecznej,
która choć od samego początku wydaje się być skazana
na porażkę, potrafi w pewnym momencie, ten
ostatni raz o siebie zawalczyć.
Czy para bohaterów wykorzysta daną im szansę…
Książkę dodatkowo uzupełniają ilustracje japońskiej
artystki, Yukari Fukudome