Proza Mateusza Zeniuka to przede wszystkim niezwykła zabawa słowem oraz wyszukany styl. Trzy odmienne gatunkowo utwory tworzą spójną całość dzięki wypracowanemu przez autora systemowi językowemu oraz strukturze zastosowanej w książce. Gilgotki to kompozycja lingwistyczna, która w sposób niezwykle humorystyczny przedstawia historię hrabiego z rodu Montekich. Tekst jest konglomeratem zakorzenionych w kulturze kodów, które mieszają się ze współczesną nowomową, językiem memu. 4 ukazuje jak współcześnie dajemy się uwikłać i wtłoczyć w stereotypowe wzory. Przedstawieni bohaterowie wplątani w trudną rzeczywistość reprezentują różne grupy społeczne, odmienne poglądy i aspiracje. Ukazane kontrasty raz stają się elementem spajającym, a innym razem różnią bohaterów. Miniatury na pierwszy rzut oka mogą okazać się słownikiem pojęć, ale pod żadnym pozorem tego tekstu nie można pominąć, ponieważ w znakomitej formie literackiej stanowi komentarz do całości utworów.

Jest to pozycja niezwykle godna uwagi, w której każdy czytelnik znajdzie coś dla siebie. Ponadto jest to idealna książka na poprawienie humoru.