„Familia Teatralna” to opowieść nauczyciela, wychowawcy i jednocześnie zawodowego reżysera, który na początku lat 90-tych podjął stałą pracę w XXV LO im. Stefana Żeromskiego na przedmieściach Krakowa, pośród sennego, betonowego blokowiska. Publikacja dokumentuje pionierską epokę reformy ustroju szkoły; czas tworzenia programu autorskiej klasy humanistyczno – artystycznej i realizacji założonych celów. Omawia trzy nurty warsztatów teatralnych; warsztaty włączone w nauczanie historii literatury i wiedzy o teatrze, warsztaty jako lektorat na scenie oraz warsztaty ściśle związane z lekcjami wychowawczymi. Adresatami publikacji są: nauczyciele poloniści, nauczyciele języków obcych, instruktorzy teatralni, wychowawcy, studenci pedagogiki i wszyscy pasjonaci teatralni – nauczyciele twórczy, którzy szkołę widzą nie tylko jako maszynkę do testowania uczniów, trenujących od rana do nocy umiejętność sprawnego rozwiązywania zadań testowych na egzaminach maturalnych. Niniejsze teatropisanie jest potwierdzeniem praktycznej skuteczności autonomicznej strategii nauczania i personalistycznej refleksji w dydaktyce. Swoją książką autor zdecydowanie sprzeciwia się wszelkiej maści uniformizacji, standaryzacji dzisiejszj szkoły i bezceremonialnemu rugowaniu z programów nauczania godzin nauki języka ojczystego, historii i wiedzy o kulturze.