Czasem warto odłożyć pranie na później, nie walczyć z pociechą o spacer, tylko po prostu usiąść obok niej na dywanie, przytulić ją i przyłączyć się do zabawy.

Traktując poważnie pytania pociechy, okazujemy jej szacunek. Widzi ona wtedy, że jest dla nas ważna, a jej pytania są mądre, dzięki czemu kształtujemy w niej wysoką samoocenę.

Izolowanie dziecka w wieku żłobkowym czy przedszkolnym przed światem spowoduje przesunięcie czasu kształtowania się jego odporności do okresu szkolnego, co może przyczynić się do przedłużonych nieobecności pociechy w szkole i zaległości w nauce.

Pojawienie się na świecie dziecka może być doskonałą okazją do zrewidowania dotychczasowych zwyczajów żywieniowych całej rodziny i przejścia na zdrowszą dietę.

Ruch, optymalnie na świeżym powietrzu, jest konsekwentnie polecany przez wszystkich lekarzy. Wpojenie dziecku od najmłodszych lat miłości do sportu, ale też nawyku aktywnego spędzania czasu będzie procentowało w przyszłości. Główną rolę pełnią tu rodzice. Dzieci najlepiej uczą się poprzez naśladownictwo. Leżący na kanapie rodzic z chipsami w ręku daje swojemu dziecku sprzeczne komunikaty, jeśli oczekuje, że wyjdzie ono na dwór pograć w piłkę.

Dziecku można zrobić największą krzywdę, wcielając w życie ulubione hasło wielu babć: „Nie biegaj, bo się spocisz”. Po pierwsze, zniechęcanie pociechy do aktywności fizycznej jest już samo w sobie karygodne. Przeciwnie – powinniśmy zachęcać dzieci, aby jak najwięcej biegały. Po drugie, maluch się poci, kiedy jest za grubo ubrany – skoro biega, to zdejmijmy mu jedną warstwę odzieży.

Warto, aby świeżo upieczony tata miał również swoje przywileje związane z maluszkiem, takie jak na przykład cowieczorne kąpiele czy weekendowe poranne spacery. Staje się on wtedy nieodzowną częścią jego życia.

Ciąża to dla organizmu kobiety wysiłek równy z wejściem na Mount Everest. Z tą jednak różnicą, że do wspinaczki na ośmiotysięcznik ludzie przygotowują się latami, a ciąża spada na nas czasem niespodziewanie. Dlatego kluczowe jest zapewnienie organizmowi na tę wyprawę jak najlepszego paliwa i utrzymanie go w jak najlepszej kondycji fizycznej.

Zarówno w pierwszej, jak i drugiej ciąży sporo jeździliśmy i lataliśmy, nie tylko po Europie, ale też zahaczyliśmy o Azję Południowo-Wschodnią i Kaukaz. Tak długo, jak maleństwo jest bezpieczne w brzuchu matki, nie ma ku temu przeciwwskazań.

Ciąża nie może polegać na zamknięciu się w klatce na 9 miesięcy.

Jestem zwolenniczką kształtowania w dziecku pewnych podświadomych standardów zachowania. Gdy będziemy przyzwyczajali je do aktywnego spędzania czasu – chodzenia po górach, uprawiania sportu czy zwiedzania – jest szansa, że już jako dorosły człowiek będzie powielało zakodowany w głowie model. Nawet jeśli teraz kontestuje nasze plany – nie poddawajmy się i walczmy!

Pyta, bo stara się zrozumieć otaczającą rzeczywistość. Jeśli będziemy zbywać lub uciszać naszą pociechę, zabijemy w niej wrodzoną ciekawość świata.

Dziecko naśladuje nasze nawyki żywieniowe. Nie przekonamy go do jedzenia marchewki, jeśli sami jemy chipsy.

Poza aspektami zdrowotnymi sport wpływa też pozytywnie na samoocenę dziecka – treningi sprawią, że będzie się ono czuło bardziej pewne siebie. Umiejętność współpracy zespołowej z kolei świetnie oddziałuje na rozwój emocjonalny. Treningi mogą pomóc dziecku w rozładowaniu energii i radzeniu sobie z przebodźcowaniem. Warto je przekonywać, aby się nie poddawało od razu, pomimo potencjalnych porażek, co nauczy je też wytrwałości w dążeniu do celu.

Dziecko powinno nauczyć się spać w  hałasie, inaczej nigdy nie uśnie w przedszkolu, podróży czy na imprezie rodzinnej. Cały dom nie musi stawać na głowie z powodu snu malucha.

Dziecko odbiera temperaturę tak samo jak my, a głównym wyznacznikiem ubraniowym jest ilość ruchu. Jeśli leży nieruchomo w wózku, potrzebuje jednej warstwy ubrań więcej niż my. Jeśli natomiast biega, a my idziemy/siedzimy, to powinno mieć jedną warstwę ubrań mniej niż my. Inaczej się spoci.

Mężczyźni nie mogą doświadczyć cudu, którym jest noszenie w sobie maleństwa. Natura poskąpiła im też cudu rodzenia dzieci. Nie zmienimy biologii, ale możemy wykorzystać wszystkie okazje do budowania relacji ojca z dzieckiem.

Zwiedzanie świata w ciąży jest ekscytujące i sprzyja budowaniu rodzinnej więzi. Polecam romantyczne wypady we dwoje, nawet do lokalnych atrakcji blisko miejsca zamieszkania. Trzeba nacieszyć się sobą, zanim życie wywróci się do góry nogami, a wizyta w teatrze czy na wystawie stanie się rzadkim luksusem.

Przesadne leżenie i odpoczywanie prowadzi do nadmiernego zamartwiania się przez matkę oraz ogranicza jej kontakty społeczne, przyczyniając się do depresji.

Zgodnie ze światłą radą mojego ginekologa w ciąży można robić wszystko, na co ma się ochotę, oczywiście w granicach rozsądku. Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko.