Styl autorki cechuje niezwykła delikatność, lekkość. Jakby słowa układały się na kartkach naturalnie niczym motyle na kwiatach. Niektóre wiersze przypominają japońskie haiku, inne są jak klasyczne fraszki. W utworach znajdujemy ciekawe porównania i niezwykle trafne metafory dotyczące między innymi języka, człowieka, poezji. Marzena Antoniak żongluje słowem, wykorzystując wieloznaczność, dosłowne rozumienie pewnych rzeczy. Często sięga też po przysłowia, czy potoczne stwierdzenia, używając ich w zmienionym, zupełnie nietuzinkowym kontekście. Zaskakujące są także puenty utworów, zbierające wszystkie refleksje z zgrabną, wysmakowaną całość. W ogóle mamy tu do czynienia z oszczędnością słów. Niektóre wersy to czasem tylko jeden, mówiący wszystko, wyraz. Autorka ma też pomysł na własne słowa. Jej neologizmy są bardzo ciekawe.

,,Do powiedzenia bez niedomówień” to zbiór wierszy o tematyce współczesnej, ale bardzo uniwersalny, każdy z nas może znaleźć w nim coś interesującego. Jeśli szukasz wartościowej lektury zarówno na wolne popołudnie, jak i dłuższy urlop, idealnym wyborem będzie właśnie ,,Do powiedzenia bez niedomówień”. Recenzowana tutaj książka skłania do wielu refleksji natury filozoficznej, pokazuje, jak odnaleźć w sobie dziecięcą radość, cieszyć się z piękna przyrody i każdego gestu sympatii, jaki dostrzeżemy w swoim otoczeniu. Szczerze zachęcam was do lektury tego wdzięcznego, a jednocześnie wartościowego zbioru poezji.