Książka Małgorzaty Przybyłowskiej ukazuje losy kilku rodzin żyjących
w Polsce między rokiem 1918 a 1948. Przybliża ich historię w najtrudniejszym
i najbardziej newralgicznym dla ówczesnych Polaków okresie.
Naszkicowane opowieści niosą w sobie pewien uniwersalizm. Dialogi
i myśli bohaterów mają przybliżyć Czytelnikowi życie codzienne, troski,
cierpienia ludzi, którzy w jakimś sensie reprezentują swoje pokolenie.
Małgorzacie Przybyłowskiej chodzi właśnie o tę historię codzienności
w zwykłym wymiarze egzystencji, a nie historię przez wielkie „H”.
Ta bowiem doczekała się przecież setek, czy tysięcy opracowań zarówno
na temat wojen światowych, jak i samego międzywojnia. W tych
ważnych i merytorycznych dziełach często widzimy daty, wielką politykę,
strategię walk, bitwy wygrane i przegrane. Próżno w nich jednak
szukać ilustracji codziennego życia zwykłych ludzi, którzy czasami
sami okazywali się być niezwykli.
„Banalne historie kilku rodzin. Dokument fabularyzowany” to właśnie
wielka historia przybrana barwnymi zapiskami codzienności.