Lucjusz Leski interesuje się człowiekiem jako całością, przyjmuje go z pełnym bagażem zalet i wad, starając się nie oceniać, a pokazać go nam w różnych odsłonach: banalnego szczęścia, życiowego dramatu, niespokojnych poszukiwań… W wielu z bohaterów odnajdziemy kawałek siebie, własnych doświadczeń. Bo każdego z nich dotyczą zwykłe, powszednie sytuacje, jakie spotykają i nas. Może więc wyciągniemy jakieś lekcje dla siebie na przyszłość, albo upewnimy się w słuszności podjętych wyborów, uśmiechniemy do własnych wspomnień, machniemy lekceważąco ręką, mówiąc z uśmiechem – to minie… W każdym razie na pewno nie pozostaniemy obojętni, co jest dużą zaletą narracji, jaką wybrał i konsekwentnie poprowadził autor.

Fragment recenzji:

Autor recenzji: Doti

Cała recenzja TU