„Rozalia” to bajeczka o stadzie świnek morskich, które muszą wyruszyć w długą podróż, aby znaleźć nowe miejsce do osiedlenia się. Dotychczasowe nie spełnia wymagań dla stu świnek, którym zaczyna brakować jedzenia. List od przodka, który znajdują, zawiera wiele wskazówek, które mają pomóc tym małym zwierzątkom bezpiecznie znaleźć nowe miejsce zamieszkania. Ku zaskoczeniu głównej i tytułowej bohaterki – Rozalii, zostaje ona wymieniona w liście, jako ta świnka, dzięki której całe stadko, dotrze do wyspy, na której nie będzie im niczego brakowało. Rozalia ma bowiem, posiadać instynkt, który doprowadzi wszystkie zwierzątka do celu. Nie wszystko jednak udaje się, tak jak powinno, ale Rozalia zgodnie z przewidywaniami ratuje swoją liczną rodzinę od tragicznego losu. A wszystko to sprawą jej życzliwego charakteru, który pozwolił jej na nawiązanie wielu wartościowych przyjaźni. W ten oto sposób Rozalii i wszystkim innym świnkom pomagają delfiny, a szczególnie jeden o imieniu Fryc, który był jej bardzo dobrym przyjacielem. Świnki szczęśliwie dotarły do wyspy, która jak się później okazało, miała nazywać się Madagaskar i była zamieszkana przez lemury – przemiłe i gościnne zwierzątka.

Bajka o świnkach morskich jest unikatem, ponieważ próżno szukać wśród literatury dla dzieci, opowiadań, których główną rolę odgrywają właśnie te urocze, udomowione zwierzęta. Historię tę docenią i pokochają dzieci, które opiekują się takimi samymi zwierzakami w swoich domach. Nie można nie wspomnieć również o ciekawym morale, który na sam koniec opowiadania przytoczyła autorka. Słowa bezpośrednio skierowane są do wnucząt, jak mniemam Grażyny Lewandowskiej i streszczając, mówią o sile przyjaźni i mądrości świnek morskich, które bardzo kochają wszystkie maluchy.

Fragment recenzji:

Autor recenzji: MADAMEGIE

Recenzja dostępna TU

Ilustracja: Anna Andrzejewska